അല്ലയോ ...."റസിയാ"...! നീ അന്ന് ഒരു കുട്ട പൂവുമായി എന്റെ മുന്നില് കൂടി നടന്നകന്നപ്പോള് .....ആകാശത്തിനു എന്ത് നിറമായിരുന്നെന്നോ...? വസന്തത്തെ ഞാനൊരു കാലവും ഇത്ര മനോഹരിയായി കണ്ടിട്ടേയില്ല ......എന്ത് സൗരഭ്യം ..! അന്ന് എത്ര മനോഹരമായിരുന്നു സുര്യോദയം ...! താഴ്വരകളില് തങ്കവര്ണം ചിതറുന്നതുപോലെ.......പൊയ്കകള് കുളിരണിഞ്ഞു നില്ക്കുന്നതുപോലെ .......ചെറുപക്ഷികളെതോ പ്രേമഗാനം ആലപിക്കുന്നതുപോലെ .......നിശാശലഭങ്ങള് ...അകത്തുവന്നു തെട്ടില് കുഞ്ഞുങ്ങളോട് കിന്നാരം പറയുന്നതുപോലെ ........നിശ്ചയം പ്രക്രതി അന്ന് ചിലങ്കയണിഞ്ഞിരുന്നു..! ആപ്പിള് മരങ്ങള് അന്ന് പാട്ടുപാടിയത് ഞാന് കേട്ടുനിന്നു . എത്ര തുടുത്ത ചെമന്ന കായ്കള് , മുന്തിരി തോട്ടങ്ങളില് മുന്തിയ വിളവെടുപ്പാണ് അന്ന് ഞാന് കണ്ടത് ...! കാതോടു കാതോരം പ്രണയം പറയുന്ന മിഥുനങ്ങള് അപൂര്വമെങ്കിലും.....ദാല് തടാകത്തിനരികില് വെച്ച് നിന്റെ ആത്മാവ് ഈ തലതെറിച്ച സഫീറിനോട് പ്രണയം പറഞ്ഞു ...!!! വര്ഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞിട്ടും പുക്കാതെ പോയല്ലോ ... നമ്മുടെ പ്രണയം .! എനിക്കറിയാം ഞാന് നിനക്ക് നല്കിയത് കണീര് മാത്രം . അറിയാം.... കാശ്മീരിലെ മഞ്ഞുകണങ്ങളും നിന്റെ കണ്ണുനീരും എന്നെ സ്വന്തമാകാതെ ഒരിക്കലും തോരില്ല തോഴി .....!! ഞാന് നടക്കുന്നു......ഞാന് അലയുന്നു ..ഈ ദുനിയാവില് നിനക്കുവേണ്ടി ..എന്നെങ്കിലും ഒരു നാള് നമ്മള് കണ്ടുമുട്ടിയാല് നീ നാണത്താല് മുഖം പോത്തുക . ഞാന് നിന്റെ ശരിരത്തില് മുല്ല പുക്കള് വാരിവിതറി നെറ്റിയില് ചുടു ചുമ്പനം നല്കാം .. ...കണ്ടു മുട്ടുമെന്ന പ്രതിക്ഷയില് നിയും ഞാനും ഏതോ കോണുകളില് ...! കാലം അവസരം നല്കട്ടെ ..!! എന്റെ ഒടുക്കത്തിനു മുന്പ് ..!!